Αθήνα, 25 Ιουνίου 2020
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:
Σκοτεινές μεθοδεύσεις παρασκηνίου στη δικαιοσύνη
από υπουργούς ΣΥΡΙΖΑ
«Η συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης πραγματοποιείται στη σκιά ενός τοξικού κλίματος, μιας νοσηρής περιρρέουσας ατμόσφαιρας, που όζει. Αναφέρομαι στις καταγγελίες και κυρίως στις αποκαλύψεις, εφόσον αληθεύουν, για τη λειτουργία παρακρατικού μηχανισμού, που στη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης επιχείρησε να καταλύσει τη βασική διάκριση των εξουσιών». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την αγόρευσή του στην Ολομέλεια της Βουλής ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος μιλώντας επί του νομοσχεδίου για το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Ο Θεσσαλός πολιτικός υπογράμμισε ότι «τα όσα συγκλονιστικά ακούμε να αποδίδονται σε υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ για “μαγαζιά”, “προσωπικές ατζέντες” και “λεφτά”, εφόσον αποδειχθούν, συνιστούν ωμή παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, με στόχο την υπονόμευση των πολιτικών τους αντιπάλων. Αν ισχύουν, είναι ευθεία απόπειρα νόθευσης της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, που στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών και στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Γιατί δεν μιλούμε απλά για ένα παραδικαστικό κύκλωμα, όπως αυτό που δυστυχώς υπήρξε στο παρελθόν, με επίορκους δικαστές, αλλά για επιχείρηση εργαλειοποίησης της δικαιοσύνης για τη σπίλωση και την κατασυκοφάντηση των πολιτικών τους αντιπάλων. Μιλούμε για σκοτεινές μεθοδεύσεις του παρασκηνίου, που δεν συνάδουν με κράτος δικαίου. Θέλω να ελπίζω ότι όλα αυτά ήταν εν αγνοία του πρώην πρωθυπουργού και η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα καταδικάσει αυτές τις συμπεριφορές των πρώην υπουργών τους και θα τους απομακρύνει από τους κόλπους της».
Αρνησιδικία…
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος καυτηρίασε την «παθογένεια» της υπερβολικής καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης, που «υπονομεύει το δικαστικό μας σύστημα και την εμπιστοσύνη των πολιτών στον πυλώνα της δημοκρατίας, που είναι η ανεξάρτητη δικαιοσύνη». Όπως είπε «είναι αδιανόητο εμβληματικές υποθέσεις, όπως η δίκη της Χρυσής Αυγής, να καθυστερούν εδώ και πέντε χρόνια, όταν η δίκη της Νυρεμβέργης ολοκληρώθηκε σε ένα χρόνο ή η δίκη των πρωταιτίων της Χούντας μέσα σε πέντε μήνες.
Δυστυχώς, στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης, ενώ είχαμε την επιβολή ακόμη και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας ρυθμίσεων, που βαφτίστηκαν μεταρρυθμίσεις, χωρίς καμία αποτελεσματικότητα, όπως η επιμήκυνση στη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος, στη δικαιοσύνη δεν υπήρξε καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση.
Πού οφείλονται, όμως, οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης; Το ερώτημα το έθεσα στο πλαίσιο της ακρόασης ανώτερων δικαστικών για τη διατύπωση Γνώμης της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής για την πλήρωση των θέσεων του Προέδρου και των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου.
Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί αποδίδουν το πρόβλημα στους εξής πέντε παράγοντες:
α) στην πολυνομία.
β) στη δικομανία που έχουμε ως κοινωνία.
γ) στον υπερπληθυσμό των δικηγόρων.
δ) στην απουσία εξοικείωσης με εξωδικαστικές διαδικασίες, όπως η διαμεσολάβηση, και
ε) στις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και στην ασυνέπεια δικαστών στους χρόνους έκδοσης των αποφάσεων.
Μάλιστα, ορισμένοι μίλησαν για κακώς εννοούμενη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία δικαστών και ότι τα πειθαρχικά είναι εξαιρετικά επιεική με αυτούς που καθυστερούν, βάζοντας στο τραπέζι και την επαναφορά της ρύθμισης για την αφαίρεση του μισθού σε όσους καθυστερούν τις αποφάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, κοινός τόπος είναι η ανάγκη να γίνει πιο ουσιαστική η επιθεώρηση με αύξηση του αριθμού των επιθεωρητών, αλλά και του χρόνου της επιθεώρησης, αλλά και η επιβράβευση των δικαστών που έχουν δικαστικό φρόνημα και οι αποφάσεις τους δεν πέφτουν στα Εφετεία.
Δυστυχώς, τα προηγούμενα χρόνια δεν προχώρησε η ψηφιοποίηση της δικαιοσύνης που θα βοηθούσε στην ταχύτερη απονομή της. Και βεβαίως θα πρέπει να δούμε τα ζητήματα της πολυνομίας και της προώθησης της διαμεσολάβησης ενός πετυχημένου θεσμού στο αγγλοσαξονικό δίκαιο που θα αποσυμφορήσει τα δικαστήρια».
Βήμα εκσυγχρονισμού της Δικαιοσύνης
Ο κυβερνητικός βουλευτής υποστήριξε ότι «το νομοσχέδιο έχει τουλάχιστον τρεις σημαντικές ρυθμίσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως μεταρρυθμιστικά βήματα:
Πρώτον, η καθιέρωση τμημάτων τα οποία θα εκδικάζουν με ταχύτερους ρυθμούς υποθέσεις μείζονος οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως επενδύσεις στην ενέργεια και στις τηλεπικοινωνίες. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω επ’ αυτού, όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο ανασταλτικά σε επενδύσεις λειτουργούν οι ατέρμονες δικαστικές εμπλοκές. Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις, χρειάζεται ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως έχει δεσμευτεί, κάνει πράξη τις προϋποθέσεις για να έρθουν επενδύσεις.
Δεύτερον, η καθιέρωση του δικαστή - εισηγητή που θα αμβλύνει επίσης το πρόβλημα της συμφόρησης των δικαστηρίων, κάτι που συμφώνησαν και οι περισσότεροι εκ των δικαστών που ακροαστήκαμε στη Διάσκεψη των Προέδρων.
Η τρίτη μεταρρυθμιστική διάταξη, που θα έπρεπε βεβαίως να είναι αυτονόητη, είναι η δημιουργία για πρώτη φορά υπηρεσίας στατιστικών δεδομένων στη δικαιοσύνη. Χωρίς αξιόπιστα στατιστικά δεδομένα είναι αδύνατος ο εντοπισμός των παθογενειών και ο σχεδιασμός μακροχρόνιων και αποτελεσματικών πολιτικών στην δικαιοσύνη».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέληξε λέγοντας ότι «το νομοσχέδιο συνιστά ένα ακόμη βήμα εκσυγχρονισμού στον χώρο της δικαιοσύνης. Ωστόσο, η δικαιοσύνη που είναι το αποκούμπι κάθε αδύναμου πολίτη, κάθε αδικημένου ανθρώπου που αναζητά το δίκιο του πρέπει να κάνει ακόμη πολλά βήματα για την ταχύτερη απονομή της. Εύχομαι αυτά τα βήματα να γίνουν επί των ημερών της Κυβέρνησής μας, της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη».
Δείτε την αγόρευση του κ. Χαρακόπουλου: https://youtu.be/pc6f0Z7_zMg